Het was me het weekje wel. Het begon allemaal goed met de enting tegen paratyfus voor vliegduiven. Even de gebruikelijke terugval, maar na twee dagen brak alle ellende los, op het jonge duivenhok notabene. ’s Ochtends bij het opheffen van de verduistering rook ik het al, die typische geur bij een adeno-coli uitbraak, uitgebraakt voer en slijmerige ontlasting, waarbij je nog blij mag zijn niet uit te glijden en in een spagaat in een hoek van het hok  te belanden. Evenals vorig seizoen besloot ik direct RONI van Comed in de drinkbak te doen. RONI is een probioticum, waar ik al eerder buitengewone resultaten mee heb gehad bij een dergelijke uitbraak. En daar de duiven bijna niet eten, heeft het ook geen zin dit over het voer te doen. En ja hoor , na drie dagen keerde het tij en vandaag vlogen ze alweer rond alsof er niets gebeurd was. De totale schade één dode, maar dat is een bagatel op bijna 200 jongen. Één keer een roofvogel of in de draden en de schade is veel groter. En een geluk is dat ik deze ellende alvast achter de rug heb. Hoef ik er straks bij het opleren niet meer bang voor te zijn vanwege de mandstress.

 Vrijdag naar Geesteren geweest naar de Gevleugelde Tukkers ( ja, zo heet die vereniging) om een lezing te geven. Daar ik nog nooit in dat gedeelte van ons land ben geweest, keek ik mijn ogen uit. Wat een magnifieke omgeving, niks geen polderlandschap met door de wind scheef gebeukte populieren en (knot)wilgen. Nee, prachtige wegen met statige, kaarsrechte oude beuken en eiken in een prachtige landschapsarchitectuur. De vrijstaande huizen, met goed onderhouden tuinen en landerijen waren een lust voor het oog. Wat is er toch veel moois in eigen land.

Na een Twents kwartiertje begon ik met mijn verhaal over de essentie van de duivensport. En dat kan ik heel kort samenvatten: het draait allemaal om goede duiven. De volgende drie uur had ik nodig om uit te leggen hoe ik tot die conclusie was gekomen, na veel zoeken, uitproberen en nog meer teleurstellingen. Om mijn betoog kracht bij te zetten, had ik 6 duivinnen meegenomen, 4 supers en 2 voedsters. O.a. Olympic Schanulleke ( Olympiade duif Poznan) een kleintje, Erika  2 x snelste van een lossing respectievelijk 24.000 en 29.000 duiven met vreselijke ogen volgens de theorie, Blue Favori, asduif dagfond afdeling 5 een duif met een staart, die eraan hangt, Favori, 10e nationale asduif , formidabel van bouw en twee super gebouwde, superzachte en met prachtige ogen, slechte voedsterduiven.

De mensen in de volle zaal mochten deze duiven in de hand nemen en voor zichzelf bepalen welke duiven de beste waren. En de meesten waren voor de mooie voedsterduiven. Toen ik daarna verteld had wat de, volgens de theorie, mindere duiven gepresteerd hadden, kon ik de zaal ervan overtuigen, dat er maar één manier is om erachter te komen, welke de goede duiven zijn en dat is: Veel kweken, veel spelen en keihard selecteren en het keuren maar aan de winterkampioenen overlaten.

Gerrit Jansen raakte er niet over uitgepraat

Alfons Hemmer uit Geesteren was helemaal verbaasd hoe ik zomaar een duif los op mijn hand kan laten zitten en ermee door de zaal kan lopen. Na hem verteld te hebben, hoe hij dat moest doen opende hij zijn hand en toen ze weg wilde vliegen sprak hij ze rustig toe en de duif bleef braaf op zij hand zitten.

Wees nou eerlijk, geweldig toch iemand van 75 te zien glunderen, nadat hij dit voor elkaar heeft gekregen. De nazit was reuze gezellig en duurde tot in de kleine uurtjes. Wat was dat een leuke avond. Ik vergeet dat nooit meer en naar ik hoop, de mensen in Twente ook niet.

Ja, toch zondagmorgen vroeg op, de duiven gedaan en samen met Cees Everling naar Itegem om de vorig seizoen bestelde jongen van de tweede ronde van Jos Maris op te halen. Als je als liefhebber met de kleine korf, van Noyon met twee duiven mee 1 en 2 speelt in het Diamantverbond speelt, ben ik er als de kippen bij om te kijken wie, en met welke duiven zoiets voor elkaar krijgt

De kaartjes niet vergeten natuurlijk en de prachtige, handgeschreven stambomen.

Ook nog doorgereden naar Maurice Hasendonckx, waar Dirk van den Bulck uit Grobbendonk, wat jongen voor mij had afgegeven. Vlug even naar de hokken en de zijde zachte duivinnen van de grootmeester uit Bouwel even door de handen laten glijden. Die man heeft zijn duiven altijd perfect erbij zitten. Dat is een fijne! En onderweg naar huis even Ad Schaerlaeckens de hand geschud in een heerlijk voorjaarszonnetje. Ad heeft er, na een jaar van mindere gezondheid, weer reuze zin in en ik verwacht, dat hij dit jaar weer gensters zal slaan, zeker met de jonge duiven.