Het weekend van Valentijn stond in het teken van jongen spenen, broedbakken kuisen, schalen boenen en………….. afspraken, die de afgelopen tijd waren gemaakt, nakomen.

Zaterdagochtend vroeg, na de duiven verzorgd te hebben, even naar Scherpenheuvel gereden ( was maar 400 km, heen en terug) om wat  jongen te  ruilen met Louis Verheyen , de algemene kampioen daar. Scherpenheuvel is niet allen een bedevaartsoord, maar  in de duivenwereld beter bekend door Gommaire Verbruggen, Maurice van de Velde en Libert Naulaerts.

Ook daar typisch belgische hokken met golfplaten

Maar dat was niet het enige dit weekend. Zondag ochtend vroeg samen met AS naar Asse gereden om een hernieuwd bezoek te brengen aan Gustaaf en Jan de Bisschop. Vader Bisschop en zoon Jan, die als bakker ’s nachts moet werken en in de loop van de ochtend pas thuiskomt, speelden samen  tot 2011 uitsluitend Quievrain en niet te zuinig.

Jaren waren ze daar de te kloppen mannen op slecht 61 km !! Op mijn vraag of de duiven  op  zo’n korte afstand niet regelmatig vanachter kwamen, antwoordden ze, dat dat bij hun duiven nooit het geval was. Recht uit het gat  doken ze uit de grote koppels, alleen bij de jongen was het de eerste 2 vluchten naar het noorden kijken. Ze vertelden over de grote  vitesse tijd, toen er soms 200.000 duiven tegelijk in Quievrain gelost werden en over de grote kladden duiven, die dan overtrokken richting de provincie Antwerpen. Verhalen waar je als duivenmelker bij wegzwijmeld.

Jan en vader Gustaaf

Ze besloten in 2011 de vitesse vaarwel te zeggen en zich te richten op de zware halve fond vluchten. Dat zijn de vluchten tussen 460 en 600 km, waar bij je in de zomer elk weekend zo’n vlucht nationaal kan spelen in België.

En die overstap werd een daverend succes. Met hun vitesse duiven, sommigen gekruist met duiven van Louis vanden Eynde uit Brussegem werd in 2013 al het nationaal kampioenschap jonge duiven behaald.

Afgelopen jaar speelden ze met hun jaarse duivinnen ( met de doffers wordt niet meer gespeeld)  beter dan wie ook op de nationale fond vluchten volgens de PIPA ranking.

Met twee zusjes behaalden ze de 1e en 7e plaats. Ze hebben in een paar jaar uit de van oorsprong vitesse duiven een fond stam geselecteerd. Knap hoor.

Daarbij zijn het gewoon heel aardige toegankelijke mensen en dat is ook wat waard.

Toen ze overgingen naar de fond hebben ze Herman van Ostaeyen een schitterend hok laten neerzetten met royale rennen ervoor. Overdag ramen open, duiven in de ren en plafonds dicht. ’s Nachts ramen dicht en plafonds open. Voeren heel royaal, anders houden  ze zo’n zwaar seizoen niet vol. En de duiven hadden een adembenemende gezondheid, ze zaten in de ren zo strak als een vioolsnaar, ondanks het sombere, vochtige weer.

En dan is het sombere weer voor een duivenmelker helemaal geen probleem meer